Σάββατο 6 Αυγούστου 2016
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016
Η ιστορική συμφωνία για το μεγάλο έργο του Ελληνικού
Η ιστορική συμφωνία για το μεγάλο έργο του Ελληνικού
Με την υπογραφή του MoU μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και Lamda Development έγινε το πρώτο βήμα για την μεγάλη επένδυση που θα μετατρέψει το Ελληνικό στην «Αθηναϊκή Ριβιέρα».
Την είδηση για την υπογραφή της συμφωνίας είχε προαναγγείλει το μεσημέρι η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, συμπληρώνοντας ότι επέρχονται κάποιες αλλαγές, όπως π.χ. η μείωση της δόμησης και η αύξηση των χώρων πρασίνου.
Η υπογραφή του MoU ανάμεσα στο ΤΑΙΠΕΔ και τη Lamda Development S.A. σηματοδοτεί όχι μόνον την πλήρη αλλαγή της εικόνας ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής, αλλά -σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ- θα ενισχύσει κατά 2% το ΑΕΠ της χώρας και θα προσφέρει 70.000 νέες θέσεις εργασίας.
Για να μπει σε φάση υλοποίησης η μεγαλύτερη επένδυση αστικής ανάπλασης στην Ευρώπη, μια επένδυση συνολικού ύψους 8 δισ. ευρώ βέβαια χρειάστηκε να παραμείνει η έκταση του Ελληνικού αναξιοποίητη για 16 ολόκληρα χρόνια, να περάσουν περίπου δύο έτη από την υπογραφή της σύμβασης για την απόκτηση του 100% της «Ελληνικό ΑΕ» από την εταιρεία ειδικού σκοπού Hellinikon Global ISA και να μπει το ζήτημα στα «προαπαιτούμενα» για την ολοκλήρωση της α’ αξιολόγησης.
Πίσω από τη γιγαντιαία επένδυση, βρίσκονται η Lamda Development S.A. και το Global Investment Group το οποίο με τη σειρά του απαρτίζεται από την εταιρεία Eagle Hills από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τον κινεζικό όμιλο Fosun Group και το Latsis Group.
Η επένδυση προβλέπει την ανάπτυξη οικιστικών ζωνών, ξενοδοχείων, εμπορικών κέντρων και καταστημάτων, θεματικών πάρκων, μουσείων τέχνης και πολιτισμού, υπαίθριων πολιτιστικών χώρων, κέντρων υγείας και ευεξίας, χώρων αθλητισμού και αναψυχής, τη δημιουργία ενός σύγχρονου επιχειρηματικού, εκπαιδευτικού, ερευνητικού κόμβου καθώς και την πλήρη αναβάθμιση της υπάρχουσας μαρίνας και του παραλιακού μετώπου με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους
.
.
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016
ΛΟΒΕΡΔΟΣ Η -ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Η ΚΑΪΛΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Να γιατί "σφυροκοπάει ανελέητα" τους νταβατζήδες δημοσίων έργων ο Βασιλάκης Καΐλας της "σοσιαλδημοκρατίας"!
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Να γιατί "σφυροκοπάει ανελέητα" τους νταβατζήδες δημοσίων έργων ο Βασιλάκης Καΐλας της "σοσιαλδημοκρατίας"!
Αναρωτιούνται όλοι σήμερα για το χωρίς έλεος σφυροκόπημα που δέχθηκε ο κύριος Μπόμπολας από τον πρύτανη της "σοσιαλδημοκρατίας"...
Που βρίσκει το πολιτικό κουράγιο ο Λοβέρδος;
Μα φυσικά, στο ότι αντί να είναι υπόδικος, απολαμβάνει την "πολιτική" πασαρέλα χωρίς ντροπή...
Σχετικά:
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Να γιατί "σφυροκοπάει ανελέητα" τους νταβατζήδες δημοσίων έργων ο Βασιλάκης Καΐλας της "σοσιαλδημοκρατίας"!
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Να γιατί "σφυροκοπάει ανελέητα" τους νταβατζήδες δημοσίων έργων ο Βασιλάκης Καΐλας της "σοσιαλδημοκρατίας"!
Αναρωτιούνται όλοι σήμερα για το χωρίς έλεος σφυροκόπημα που δέχθηκε ο κύριος Μπόμπολας από τον πρύτανη της "σοσιαλδημοκρατίας"...
Που βρίσκει το πολιτικό κουράγιο ο Λοβέρδος;
Μα φυσικά, στο ότι αντί να είναι υπόδικος, απολαμβάνει την "πολιτική" πασαρέλα χωρίς ντροπή...
Σχετικά:
Τρίτη 2 Αυγούστου 2016
Εμπρησμοί: Στο ίδιο έργο θεατές επί 42 χρόνια
Εμπρησμοί: Στο ίδιο έργο θεατές επί 42 χρόνια
"Ρεσάλτο"
Και φέτος οι Νέρωνες της Νέας Τάξης μας αποτεφρώνουν:Σε όλη την Ελλάδα, ταυτόχρονα, ανοίγουν μέτωπα εμπρηστικών επιθέσεων.
Μόνο οι παντελώς βλάκες δεν είναι σε θέση να αντιληφτούν ότι όλο αυτό το εφιαλτικό εμπρηστικό ολοκαύτωμα της Ελλάδας, είναι μια επιχείρηση εμπρηστικού πολέμου, επιχείρηση μεθοδευμένη και καθοδηγούμενη από τα πλανητικά κέντρα της εξουσίας των μαφιόζων του χρήματος, μέσω των ποικίλων μηχανισμών τους και μυστικών υπηρεσιών…
Το ΕΓΚΛΗΜΑ αυτό συντελείται εδώ και 42 χρόνια, με τη συνενοχή του κράτους, των δωσίλογων κομμάτων και των «νταβάδων» της «Ενημέρωσης» (το προπαγανδιστικό ιερατείο της νεοταξικής βαρβαρότητας)…
Η ΣΙΩΠΗ σε τέτοιου είδους ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ εμπρηστικής αποτέφρωσης είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ… Συνένοχα στο χρόνιο αυτό εμπρηστικό ΕΓΚΛΗΜΑ είναι όλα τα κόμματα και τα ΜΜΕ (τα πορνεία της δημοσιογραφίας). Συνένοχη και η «αριστερά». Όλες οι αποχρώσεις της ΣΙΩΠΟΥΝ κι αυτές…
Ή παραπλανούν περί «καταπατητών» και άλλων φαιδροτήτων…
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016
ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΟ ΜΟΥ ΒΡΑΔΥ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ
Μια νύχτα του καλοκαιριού στο τέλος ιουλίου, ήταν το πιο απελπιστικό πρόσωπο μου. Κάθισα σένα απόμερο ταβερνάκι στην Γλυφάδα . Κάθισα αναστέναξα βαριά. Ήταν ένα ξέσπασμα από την σκέψη για την αναποδιά της ζωής. Περιέφερα το βλέμμα, από κάπου στο βάθος .Άρχισα να ονειροπολώ και να σκέπτομαι όσα είχαν φύγει. Ορίστε ο κύριος παρακαλώ; Φέρε μου κάτι να πιώ με μεζέ. Αμέσωωωως έφτασεεεεε; Χρέωσε ένα σφραγιστό και μια καλή ποικιλία. Πήρα άδειασα το λησμονοβότανο, άρχισα να το περιεργάζομαι αχόρταγα, τσίμπησα μια δυο και κατέβασα μονοκόμματο αυτό πού θα με άφηνε από την σκέψη και την λησμονιά. Άρχισα και άλλο ,και άλλο . Ώσπου μπλέχτηκαν οι χαρές με της λύπες σε εκείνο τον παράξενο χορό της μοίρας του ανθρώπου .Αργοκυλούσε πότε ένα δάκρυ και νέρωνε ,και πότε ανθούσε ένα πικρό χαμόγελο που έκρυβε μέσα μου την δυστυχία και την πίκρα μιας γελασμένης ημέρας..Εκεί μέσα προσπαθούσα να βρω ,ότι πολύτιμο έχασα. Την χαρά, την λύπη, την καλοσύνη, την κατανόηση. Έκλαιγα για τον χαμό ,δάκρυζα για την ατυχία μου. Προσπαθούσα τόσο λίγο που όλες οι εικόνες της ζωής σαν αστραπή άφηναν εκεί στο ποτήρι την στιγμιαία γαλήνη. Έφευγαν και μαζεύονταν στα τρίσβαθα του εαυτού μου. Το άγχος ζωγραφισμένο με τυραννούσε και προσπαθούσε να μου στερέψει κάθε δάκρυ. Αχνά αυλάκωναν ένα κουρασμένο πρόσωπο πού ένιωθα λύπη, καημό, στεναχώρια, υπερηφάνεια. Αλλά ποτέ ταπείνωση. Κράτησα ένα δάκρυ το τελευταίο, να μη με χαλάσει η αδυναμία της στιγμής .Κράτησα για γιατρικό αυτό που έκαιγε τα σωθικά μου. Ήθελα να γίνει αγία σμα στο ίδιο μου το σώμα και της τύχης..Τα χέρια μου που άλλοτε σκληρά και ατίθασα κινούνταν μέσα στην ζωή .Άλλοτε σκόρπιζαν καλοσύνη και ευτυχία σε στιγμές που έπρεπε, τώρα ζητούν ένα αποκούμπι να σταματήσουν. Νόμιζα πως έβλεπα αυτό που ζητούσα, τα άπλωσα να βρω το στήριγμα, το νόμισα τόσο σταθερό πίστεψα με όλη την δύναμη της ψυχής μου ότι θα κρατούσε .Αχ ο δύστυχος τι συμφορά μου!!!έφυγε σαν σκιά από μπροστά μου . Βυθισμένος πιά στην σκέψει μου πήρα τον δρόμο του γυρισμού με δίχως όνειρα,με δίχως στήριγμα, πιστεύωντας όσο ζω θα ελπίζω.
Ηλίας Κουτσώνας
ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ;
Δαμοκλής
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Δαμοκλής (αρχαία ελληνικά: Δαμοκλῆς, σύνθετη λέξη που αποτελείται από τα δῆμος και κλέος και σημαίνει "η δόξα του λαού") είναι μορφή που αναφέρεται σε ανέκδοτο με ηθικό δίδαγμα υπό τον τίτλο Δαμόκλειος Σπάθη. Πρόκειται για έναν υπαινιγμό για τον άμεσο και παντοτινό κίνδυνο που συναντάται σε άτομα μεγάλης εξουσίας. Ο Δαμοκλής που αναφέρεται στο ανέκδοτο ήταν ένας δουλοπρεπής αυλικός και κόλακας στην αυλή του Διονυσίου Β', ενός τυράννου τωνΣυρακουσών της Σικελίας τον 4ο αιώνα π.Χ.
Το ανέκδοτο βρέθηκε στη χαμένη ιστοριογραφία της Σικελίας από τον Τιμαίο τον Ταυρομενίτη (356-260 π.Χ). Ο Ρωμαίοςρήτορας, Κικέρωνας, ίσως το διάβασε στον Διόδωρο Σικελιώτη, ο οποίος το χρησιμοποίησε στο "Ερωτήσεις Τυσκυλανές"(5, 61-62), πράγμα το οποίο σημαίνει πως έτσι πέρασε και στην ευρωπαϊκή κουλτούρα.
Δαμόκλειος Σπάθη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μία ημέρα ο Διονύσιος προσεγγίζοντας τον Δαμοκλή τον ρώτησε αν ήθελε ο ίδιος να πάρει τη θέση του απολαμβάνοντας όλα τα προνόμια του άρχοντα αλλά μόνο για μία ημέρα. Ο Δαμοκλής δέχθηκε με χαρά αυτήν την απρόσμενη πρόσκληση, απολαμβάνοντας όλα τα προνόμια. Με διαταγή του ίδιου του Διονυσίου του φόρεσαν τη βασιλική ενδυμασία και τον συνόδευσαν στη μεγάλη τραπεζαρία όπου μπορούσε να απολαύσει όποιο είδος φαγητού επιθυμούσε. Ο Δαμοκλής απολάμβανε τη βασιλική μεταχείριση περιεργαζόμενος το χώρο γύρω του, όταν παρατήρησε πάνω από το κεφάλι του να κρέμεται ένα μεγάλο σπαθί το οποίο συγκρατούσαν τρίχες αλόγου, οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να κοπούν με αποτέλεσμα το σπαθί να πέσει στο κεφάλι του.
Όταν ο Δαμοκλής εξέφρασε την απορία του σχετικά με το σπαθί στον Διονύσιο εκείνος του απάντησε: "Το σπαθί το τοποθέτησα εγώ ο ίδιος εκεί για να μου θυμίζει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις για το λαό μου και σε πόσο μεγάλο κίνδυνο είναι η ζωή μου καθημερινά". Ο Δαμοκλής όταν άκουσε την εξήγηση του Διονυσίου, πανικοβλήθηκε, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα πόσο διαφορετική είναι η ζωή ενός άρχοντα συγκριτικά με αυτό που πίστευε. Για αυτό το λόγο άφησε αμέσως τη ζωή του άρχοντα αδιαφορώντας για τα μεγαλεία τις αξιώσεις και τις τιμές και ζήτησε να μεταφερθεί στη παλαιά ταπεινή του θέση.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)