Λοιπόν τα Κάλαντα, αυτά τα κάλαντα, είναι από τα πλέον χιλιοσκοτωμένα "λαϊκά" άσματα που περιέχουν μακρά παράδοση και θα πρέπει να λέγονται σωστά. Π.χ ακούμε "εν Βηθλεέμ τη μπόλη" αντί "τη πόλη" εν τη πόλη (δοτική). Ακούμε, "Χριστού τη θεία γέννηση να μπω στ΄ αρχοντικό σας", αντί "να πώ" (υποτακτική του λέγω), αφού οι πιτσιρικάδες δεν έμπαιναν πουθενά, απέξω και στην πόρτα τα έλεγαν τα κάλαντα, πολλές φορές ξημερώματα και νύχτα ξύπναγαν τους ανθρώπους με τις πιτζάμες και δεν "έμπαιναν" πουθενά. Ακούμε "κι αν είναι ορισμός σας", δεν υπάρχει "κι". Σκέτο "αν είναι ορισμός σας". Διότι αν οι "άρχοντες" ευφημισμός το σχήμα διότι πολλές φορές οι ένοικοι ήταν πολύ φτωχοί άνθρωποι, αν λοιπόν δεν ήθελαν, μπορούσαν να προστάξουν, να μην ειπωθούν τα κάλαντα. Ακούμε, "οι ουρανοί αγάλλοντες" αντί " οι ουρανοί αγάλλονται" αυτοί αγάλλονται (χαίρονται) γ΄πληθυντικός του ρήματος αγάλλομαι εξ ου και αγαλλίαση.Αφήνω στο τέλος αυτό που βγάζει μάτι: Ακούμε "χαιρε - χαίρετ η φύσις όλη", αντί "χαίρει η φύσις όλη", χωρίς ταυ και κατάληξη -εται, αφού το ρήμα είναι χαίρω, χαίρεις, χαίρει (ενεστώτας, γ΄ενικού). Πώς λέμε "χαίρω πολύ"; Κάπως έτσι. Ε, αφού με αντέξατε και μένα στο ρόλο του "άχαρου διορθωτή", σας εύχομαι ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ενώ δεν θα ήταν καθόλου παράληψις και το ΚΑΛΑ ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ, αφού ομιλούμε δια το εν και το αυτό και όποιος εννόησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου